Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2017

Αυτοάνοσα νοσήματα, Διατροφή και Ανοσοποιητικό 2ο Μέρος





Θεραπεία
 
Ακόμα όμως και στην περίπτωση της προκλινικής διάγνωσης (τα χαρακτηριστικά αντισώματα μπορούν να ανιχνευθούν στον ορό ενός μεγάλου ποσοστού των ατόμων που πρόκειται να νοσήσουν, αλλά χωρίς να είναι σίγουρο ή τετελεσμένο γεγονός) προς το παρόν δεν διαθέτουμε τη δυνατότητα να αναστείλουμε την εξέλιξη των αυτοανόσων νοσημάτων. Μπορεί, όμως, σε ορισμένες περιπτώσεις π.χ. σακχαρώδης διαβήτης τύπου Ι με την έγκαιρη θεραπεία με ινσουλίνη, να περιοριστούν σημαντικά οι επιπτώσεις του νοσήματος στα όργανα στόχους.





Η πρόοδος της ανοσολογίας με την εξέλιξη των ανοσοτροποποιητικών θεραπειών είναι πιθανό τελικά να μας δώσει τη δυνατότητα να ανακόψουμε την πορεία των αυτοανόσων νοσημάτων τα επόμενα χρόνια (δεκαετίες). Και πάλι ο διαβήτης αποτελεί την εξαίρεση μια και ήδη εκτελούνται μελέτες με ανοσοτροποποιητικές θεραπείες σε άτομα που εμφανίζουν τα σχετικά αυτοαντισώματα.

Η θεραπεία των αυτοάνοσων νοσημάτων είναι δύσκολη και μακροχρόνια, διότι πρόκειται περί χρόνιων νοσημάτων που παρουσιάζουν υφέσεις και εξάρσεις και χωρίζεται:

1. Στα αυτοάνοσα που προσβάλλονται πολλά όργανα, με τη χορήγηση ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων, που καταστέλλουν την αντίδραση του ανοσολογικού συστήματος ή μειώνουν την φλεγμονή (μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, κορτιζόνη, μεθοτρεξάτη, κυκλοφωσφαμίδη, αζαθειοπρίνη, κυκλοσπορίνη- Α, D-πενικιλλαμίνη). Στις παθήσεις αυτές δεν υποχωρούν πλήρως τα συμπτώματα και τα φάρμακα που χορηγούνται έχουν πολλές παρενέργειες.

2. Από την άλλη πλευρά, σε αυτά που προσβάλλεται ένα όργανο, γίνεται αναπλήρωση της λειτουργίας του οργάνου που έχει προσβληθεί και καταστραφεί ολικά ή μερικά π.χ. χορήγηση ινσουλίνης στο διαβήτη ή της θυρεοειδικής ορμόνης στον υποθυρεοειδισμό ή στη νόσο του Addison, όπου υπολειτουργούν τα επινεφρίδια, χορηγούνται κορτικοστεροειδή (αλατο- κορτικοειδή και γλυκο- κορτικοειδή, οι ορμόνες των επινεφριδίων).
Η αντικατάσταση της υπολειμματικής λειτουργίας του πάσχοντος οργάνου είναι πλέον εύκολη υπόθεση και ανώδυνη με την ευρεία έννοια, γιατί ο ασθενής αν και έχει καταστραφεί το όργανο του δεν έχει συμπτώματα ή αυτά είναι λίγα.

3. Πλασμαφαίρεση (αφαιρούνται τα παθολογικά αντισώματα από τον ορό των ασθενών) εφαρμόζεται σε ορισμένες παθήσεις όπως θρομβοπενική πορφύρα, κρυοσφαιριναιμία, αγγειίτιδες, αυτοάνοσες πολυνευροπάθειες, μυασθένεια Gravis με συγχορήγηση ενός ανοσο-κατασταλτικού φαρμάκου της κυκλοφωσφαμίδης ενδοφλεβίως.
Η αποφυγή υπερέντασης-καταπόνησης (stress), η άσκηση και η υγιεινή διατροφή με βιολογικά προϊόντα (μεσογειακή διατροφή) είναι τόσο σημαντικά όσο και η θεραπευτική αγωγή. Μερικές μελέτες υποδεικνύουν ότι μια διατροφή χαμηλή σε θερμίδες, λίπος και πρωτεΐνη, είναι ωφέλιμη στα νοσήματα αυτά (αποτοξίνωση). Επιπλέον, σύμφωνα με άλλες μελέτες, μεγάλες ποσότητες λιπαρών οξέων (Ωμέγα 3) που λαμβάνονται από ορισμένα ψάρια και φυτά (λιναρόσπορος), μπορεί να βοηθήσουν τη φλεγμονώδη αρθρίτιδα.

Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε στη θεραπεία μας και να αποφύγουμε την έλευση της νόσου από την Φυσικοπαθητική Ιατρική (Naturopathic Medicine).
 
Πώς χειριζόμαστε τα αυτοάνοσα νοσήματα;

Ο Φυσικοπαθητικός και οι ολιστικοί γιατροί προσφέρουν την πιθανότητα να προσδιοριστεί ο μηχανισμός που πυροδότησε την εκδήλωση της αυτοάνοσης αντίδρασης, πράγμα απαραίτητο, προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα να αντιστραφεί μία αυτοάνοση πάθηση.
 
Πρώτα λοιπόν θα προσδιοριστεί ο μηχανισμός που πυροδότησε την εκδήλωση της αυτοάνοσης αντίδρασης (π.χ. δυσλειτουργία του εντέρου, τροφικές δυσανεξίες ή αλλεργίες). Δεύτερον πρέπει να μειωθούν οι φλεγμονώδεις και αυτοάνοσες διεργασίες.

Κάθε τρόφιμο που καταναλώνουμε είτε οδηγεί σε φλεγμονώδη διαδικασία είτε σεαντιφλεγμονώδη. Έτσι είναι σημαντικό να βελτιστοποιηθεί η διατροφή. Η υποστήριξη της λειτουργίας του ήπατος και η αποτοξίνωσή του (καθώς και των άλλων αποτοξινωτικών οδών) είναι επίσης ένας σημαντικός παράγοντας στη μείωση της φλεγμονής.

Ο Φυσικοπαθητικός μπορεί επίσης να συστήσει τις συγκεκριμένες διατροφικές αλλαγές. Η μείωση των φλεγμονωδών αντιδράσεων περιλαμβάνει μια πολλαπλή προσέγγιση, που συμπεριλαμβάνει τη διατροφή, τον καθορισμό των διατροφικών ελλείψεων σε βιταμίνες ιχνοστοιχεία, αμινοξέα κλπ. και αλλαγές προς έναν καλύτερο τρόπο ζωής.

Αυτού του είδους η προσέγγιση στη φλεγμονή και στην αυτοάνοση αντίδραση μπορεί να βοηθήσει στην ομαλοποίηση της λειτουργίας του οργανισμού και την επιστροφή στο φυσιολογικό. Μπορεί να αποτρέψει την εκδήλωση του αυτοάνοσου νοσήματος ή και ακόμη να αντιστρέψει, να αποκαταστήσει τις βλάβες και να οδηγήσει στην ύφεση της πάθησης.

Οι τρεις πιο κοινοί παράγοντες που αποσταθεροποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα είναι η ελαττωματική πέψη, η έλλειψη διατροφικών στοιχείων (π.χ. βιταμίνες ιχνοστοιχεία κ.α.) και η κατανάλωση ζάχαρης (και φυσικά τα γλυκά), καθώς επίσης και τα trans -λιπαρά και τα ωμέγα-6 οξέα, που βρίσκονται σε λάδια που υπερθερμαίνονται (τηγάνισμα) και σεεπεξεργασμένα φυτικά έλαια (π.χ. από σόγια, καλαμπόκι, ηλιόσπορα, κ.α.). Όλα αυτά μας οδηγούν σε φλεγμονές. 

Προσθέστε επίσης στον κατάλογο:

– Χρόνιες φλεγμονές εντέρου (candida syndrome –δυσβίωση). Η ελαττωματική πέψη και η έλλειψη διατροφικών στοιχείων είναι επακόλουθο της φλεγμονής αυτής.

– Έκθεση σε αμίαντο, βαρέα μέταλλα, φυτοφάρμακα

– Κάπνισμα, κατάχρηση οινοπνευματωδών ποτών, αφυδάτωση

– Καταπόνηση-στρες οποιασδήποτε μορφής, ψυχολογικό στρες, αρνητικές συγκινήσεις

– Λήψη στεροειδών (κορτιζόνης), ορμονικές διαταραχές

– Χρόνια αϋπνία

– Καθιστική ζωή και έλλειψη δραστηριότητας, καθώς επίσης και υπερβολική καταπόνηση των αρθρώσεων (π.χ. με γυμναστική).

Από την πλευρά της Φυσικοπαθητικής Θεραπευτικής (Naturopathic Medicine), για τις αυτοάνοσες παθήσεις, σημαντικό ρόλο παίζει η κατάσταση της οικολογίας των μικροοργανισμών του εντέρου, δηλ. της χλωρίδας του εντέρου που πρέπει να περιέχει στην πλειονότητα φιλικούς μικροοργανισμούς (γαλακτοβακήλους κλπ) και ελάχιστους πληθυσμούς παθογόνων μικροοργανισμών, όπως π.χ. μυκήτες (τους οποίους ένα φυσιολογικό ανοσοποιητικό σύστημα κρατάει υπό έλεγχο).
Η ανατροπή της οικολογίας αυτής (ονομάζεται δυσβίωση από το δυσ-βιώνω, κακώς-βιώνω) και η ανάπτυξη παθογόνων μικροοργανισμών κυρίως μυκήτων (συμβαίνει για διάφορους λόγους π.χ. μετά την λήψη αντιβιοτικών, όπως και οι γνωστές και συχνές μυκητιασικές κολπίτιδες των γυναικών μετά από αντιβίωση), δημιουργούν φλεγμονή στα τοιχώματα του εντέρου, με αποτέλεσμα τελικά την καταστροφή του, όταν παραταθεί επί μακρόν η φλεγμονή.
Αυτό αποτελεί σημαντικό επιβαρυντικό παράγοντα και για την ανάπτυξη αλλεργιών ή δυσανεξιών σε τροφές, την κακή ή πλημμελή απορρόφηση στοιχείων από τις τροφές και τη δημιουργία διατροφικών ελλείψεων (π.χ. σε βιταμίνες) και τελικά την αποσταθεροποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος (που ένα μεγάλο μέρος του βρίσκεται στο έντερο) και την πιθανή ανάπτυξη αυτοάνοσων νοσημάτων.
Έτσι, από παρατηρήσεις η πλειονότητα των ατόμων που πάσχουν από υποθυρεοειδισμό και την νόσο του Hashimoto, είχαν ή έχουν κολίτιδες διαφόρων τύπων, διάφορες ελλείψεις διατροφικών στοιχείων και φυσικά δυσβίωση που προηγείται κάθε μορφής φλεγμονώδους νόσου του εντέρου.
Αφού θεραπευθεί η κολίτιδα ή η δυσβίωση του εντέρου ακολουθεί μείωση των αντισωμάτων κατά του θυρεοειδούς και η πάθηση περνά σε ύφεση. Η ίδια βελτίωση έχει παρατηρηθεί και σε άλλα αυτοάνοσα μετά τη θεραπεία και αποκατάσταση της υγείας του εντέρου.

Επίσης, έχει παρατηρηθεί ότι η έναρξη του αυτοάνοσου ακολουθεί μιας περιόδου στρες του οργανισμού, όπως και ότι εξάρσεις των αυτοάνοσων παρατηρούνται μετά από καταπόνηση-στρες του οργανισμού οποιασδήποτε μορφής.

Μερικά στοιχεία διατροφής που βελτιώνουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού:

– Τα Ωμέγα-3 λιπαρά οξέα βρίσκονται σε όλα τα λιπαρά ψάρια. Προτιμήστε τα μικρά ψάριασαρδέλες, σκουμπρί, πέστροφα (μειώνουν τον κίνδυνο επιβάρυνσης με βαρέα μέταλλα). Ο σολομός, ξιφίας, κ.α., που είναι μεγάλα (ζουν πολλά χρόνια δηλαδή) έχουν αυξημένες πιθανότητες να είναι επιβαρυμένα με βαρέα μέταλλα. Ωμέγα-3 σε μικρότερα ποσά έχουν τα σκούρα, πράσινα, φυλλώδη λαχανικά π.χ. η γλιστρίδα και τα άγρια χόρτα. Οι ξηροί καρποί τα καρύδια, αμύγδαλα έχουν επίσης ικανοποιητική ποσότητα Ωμέγα-3 λιπαρών οξέων.

– Τα ελαϊκά λιπαρά οξέα που παίρνουμε από το παρθένο κατά προτίμησηελαιόλαδο (καλύτερο είναι το ελαιόλαδο που παράγεται με ψυχρή έκθλιψη), τις πράσινες και μαύρες ελιές.

– Τα πράσινα τρόφιμα, συμπεριλαμβανομένων της σπιρουλίνας και της χλωρέλλας, που είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά, βιταμίνες, ανόργανα άλατα και ένζυμα που απαιτούνται για την αποτοξίνωση και τη σωστή διατροφή.

– Η γλουταθείονη ενεργεί ως αντιοξειδωτικό και είναι ουσιαστικό για την εξισορρόπηση του ανοσοποιητικού συστήματος.

– Η υγιής εντερική χλωρίδα μειώνει την παραγωγή αντισωμάτων και την υπερδιέγερση του ανοσοποιητικού. Τα προβιοτικά επομένως βοηθούν στην ισορροπία του ανοσοποιητικού συστήματος και την επίτευξη της φυσιολογικής άνοσο- ανοχής, με άλλα λόγια να ξέρει το ανοσοποιητικό σύστημα πού να ανταποκρίνεται και να αντιδρά (δηλαδή βακτηριακή μόλυνση) και σε τι να μην ανταποκρίνεται και μην να αντιδρά (δηλαδή τρόφιμα).

– Τα πεπτικά ένζυμα διασπούν τις πρωτεΐνες «στους δομικούς τους λίθους», τα αμινοξέα τα οποία απορροφούμενα από το έντερο, τα γνωρίζει σαν «δικά του» και όχι σαν «ξένα», όπως συμβαίνει με τις διάφορες άγνωστες πρωτεΐνες.

– Το μηλόξυδο διεγείρει το υδροχλωρικό οξύ, το οποίο απαιτείται για να αφομοιώσει τιςπρωτεΐνες και να ενεργοποιήσει τα ένζυμα. Τρώτε αργά για να επιτρέπετε στα φυσικά ένζυμα που υπάρχουν στη σίελο να λειτουργήσουν στους υδατάνθρακες, γιατί η πέψη τους ξεκινά από τη στοματική κοιλότητα. Τρώγοντας μόνο όταν είστε πεινασμένοι θα δημιουργήσετε τις προϋποθέσεις για την καλή πέψη.

– Οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β χρειάζονται επίσης για να υποστηρίξουν την παραγωγή υδροχλωρικού οξέος και το μαγνήσιο βοηθά το πάγκρεας να παραγάγει τα ένζυμα για να αφομοιωθούν οι πρωτεΐνες, οι υδατάνθρακες και τα λίπη. Επίσης, οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β και το μαγνήσιο είναι επίσης απαραίτητες για την κατάλληλη λειτουργία των επινεφριδίων.

– Οι χρόνιες μολύνσεις μπορούν επίσης να δημιουργήσουν ένα πρόσθετο φορτίο για το ανοσοποιητικό σύστημα. Έτσι για μια ακόμη φορά η θεραπεία των χρόνιων μολύνσεων, ειδικά στην πεπτική οδό, είναι ένα μία βασική προϋπόθεση σωστής του λειτουργίας.
– Το quercetin (υπάρχει στα κρεμμύδια) μπορεί επίσης να μειώσει τα συμπλέγματα που προκαλούν την παραγωγή αντισωμάτων.

– Το φως του ήλιου, ο καθαρός αέρας, το καθαρό νερό, οι βιολογικές τροφές, η θωπεία, η θετική σκέψη, ο βελονισμός και η προσευχή έχουν επίσης μια θετική επίδραση στην λειτουργία του ανοσοποιητικού.

– Μπορούμε να προσδιορίσουμε τις ελλείψεις σε βιταμίνες, ιχνοστοιχεία κλπ, ώστε όταν διαγνωστούν με το βιοενεργειακό τεστ να ληφθούν ως συμπληρώματα διατροφής. Με αυτόν τον τρόπο αποφεύγεται η λήψη συμπληρωμάτων διατροφής ασκόπως που μπορεί να σας επιβαρύνουν.

Ένας από τους λόγους για τους οποίους τα αυτοάνοσα νοσήματα αντιμετωπίζονται με καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος, φανερώνει την άγνοιά μας σχετικά με την αιτιολογία τους και την αδυναμία μας για μια πιο στοχευμένη θεραπεία.

Βιταμίνη D ένας εξαιρετικός σύμμαχος του ανοσοποιητικού!


                                                                                  Μέρος  1ο




Ματίνα Χρονοπούλου BSc., N.D., Ph.D. Δρ. Φυσικοπαθητικής Θεραπευτικής
Λιάπης Ιωάννης Νευρολόγος, Ψυχίατρος, Βελονιστής





Πηγή  newsitamea.gr